Molen De Volharding

Van moderne molen naar monument van het verleden

De stellingmolen werd in 1850 gebouwd door Adriaan Verbunt en Nicolaas Goossens met een romp van ronde bakstenen. Het was een grote concurrent van de molen in de Nieuwstraat. Ondanks protest van de eigenaren van de andere molen, kregen de bouwers op 16 maart 1848 vergunning van Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant. In 1884 brandde de molen ten gevolge van blikseminslag volledig uit. Men kon voor het herstel een tweedehands molen aankopen, een voormalige poldermolen, waarschijnlijk uit de omgeving van Delft. In 1905 besloot de toenmalige mulder, Henricus Toelen om een woonhuis bij de molen te bouwen. Net zoals de meesten van zijn collega’s in die tijd, besluit hij om een stoommachine bij de molen te plaatsen om daarmee niet langer afhankelijk te zijn van de wind. Op 31 oktober 1906 krijgt hij vergunning voor een petroleummotor. Deze wordt in 1911 door Frans den Otter vervangen door een oliemotor. In 1923 wordt er een nieuwe berging bij de molen gebouwd. In 1925 valt Jan den Otter van de tweede verdieping naar beneden en is hij vrijwel op slag dood.

In 1938 werd de molen vervolgens van kap en wieken ontdaan, omdat er weinig onderhoud is gepleegd. In 1960 bouwt Sjef den Otter het woonhuis om tot café. De molenromp komt op 30 november 1983 op de rijksmonumentenlijst. In 1991 wordt de molen deels gerestaureerd door molenbedrijf Adriaens uit Weert. De oorspronkelijke houten gaanderij rond de molen wordt weer toegevoegd. Aan het binnenwerk van de molen gebeurt dan nog niets. In de jaren 2009 – 2011, de gemeente is inmiddels eigenaar, volgde dan uiteindelijk de volledige completering en ook het inwendig herstel van de molen. Op 17 december 2011 vond de officiële opening plaats van de gerestaureerde molen