Een nieuwe toekomst in de Wieringermeerpolder
Uit alle delen van het land kwamen er mensen naar de Wieringermeerpolder. De pioniers vestigden zich hier en wilden een nieuwe toekomst op bouwen. De Wieringermeer was de enige Zuiderzeepolder en onderdeel van de Zuiderzeewerken. Er was al 600 miljoen m3 water weggepompt door de gemalen. Maar dit was niet voldoende, ook met de hand moest er nog water verwijderd worden. Alle gezinnen die hier kwamen wonen werden geselecteerd op werklust en netheid. Ze werden onderdeel van de modelpolder. Het eerste kolonistenkamp kreeg de naam Sluis I, nu heet dat Slootdorp.
Inrichting van het landschap
De inrichting van de modelpolder werd bedacht door de heer Granpé Molière. Er zouden dertien woonkernen en buurten komen. Deze werden verbonden door rechte wegen en vaarten. Uiteindelijk werden er maar paar dorpen gebouwd. Naast Slootdorp waren dat Middenmeer en Wieringerwerf. Pas in de jaren 50 kwam Kreiloord erbij. In elk dorp kwamen er verschillende scholen en kerken. De katholieken, hervormde en gereformeerden kolonisten kregen elk hun eigen kerk en school. De bewoners van dorpen konden elkaar vaak niet verstaan. Iedereen sprak zijn dialect uit de geboortestreek. Voor de boerderijen waren vijf standaardtypen bedacht. De boerderijen varieerden klein naar groter. Het type van de boerderij hing af van de bedrijfsvorm.
Joods werkdorp
Van 1934 tot 1941 was er bij Slootdorp een werkdorp van de Stichting Joodse Arbeid gevestigd. Joodse jongeren waren door de dreigende oorlog uit Duitsland en Oostenrijk gevlucht. In het werkdorp werden ze opgevangen en kregen een technische of agrarische opleiding. Met deze kennis vergroten ze hun kans op emigratie naar Palestina. In het werkdorp bouwden ze zelf het hoofdgebouw. Eromheen lagen woonbarakken, een meubelmakerij en een timmerwerkplaats. Ook was er in het dorp plaats voor een smederij en een bakker. In 1941 werd het dorp door de Duitsers gesloten. De Joodse jongeren moesten vertrekken en vonden ergens anders onderdak. Meer dan de helft van de 300 joden werd later opgepakt in de Tweede Wereldoorlog. Slechts een klein gedeelte overleefde de oorlog. Na de bevrijding verspreidden ze zich over de hele wereld. Velen hielden nog contact met de bewoners van de Wieringermeer.
