Elke dag kom je wel over een weg; een fietspad, een asfaltweg,
klinkerstraatje, grindpad of een zandweg. Rond het begin van de
jaartelling waren er geen wegen. Er waren wel zandpaden.
Er werd in die tijd veel gelopen. De mensen maakten wel gebruik van
karren, maar in natte tijden ging dat niet eenvoudig. In drassige
gebieden met veengrond was lopen zwaar! Voeten zakten soms helemaal
weg in de grond. Door veel boomstammetjes naast elkaar te leggen of
wilgentakken in elkaar te vlechten konden de mensen 2000 jaar
geleden toch heen en weer over een houten weg.
Mysterieus!
Veel later zijn houten wegen teruggevonden door
archeologen. Er zijn nog zo'n 40 in Nederland aanwezig. De oudste
weg in Drenthe is de Veenweg, die in Nieuw-Dordrecht.
Een andere oude weg is de Valtherbrug door het Bourtangerveen. Dit
is een mysterieuze weg, want de weg leidt naar de streek
Westerwolde. Maar 2000 jaar was woonde daar nog helemaal niemand.
Zo zijn er meer veenwegen gevonden waarbij het lijkt alsof de weg
nergens naar toe ging. Archeologen denken dat de veenwegen om een
paar redenen aangelegd zouden kunnen zijn:
1. Om van de drassige veengebieden naar hoger gelegen zandgrond te
komen, te voet of met paard en wagen.
2. Om te komen bij een verzamelplek in het veengebied, bijvoorbeeld
om ijzererts (een grondstof waar je ijzer van kan maken) te kunnen
verzamelen.
3. Om offers te brengen in het veen aan goden waar men toen in
geloofde.
