Stadsrechten en een Stadswapen

Eindhoven is waarschijnlijk kort na 1200 ontstaan op het punt waar de riviertjes de Dommel en de Gender samenkwamen, waar op een zandrug een grote boerderij, de End- of Eindhoeve geheten, was gelegen. In diezelfde tijd groeide Eindhoven uit tot een pleisterplaats voor handelskaravanen.

Waarschijnlijk om meer grip te krijgen op de belangrijke handelsroutes verleende de Brabantse hertog Hendrik I in 1232 stadsrechten aan Eindhoven, maar ook aan Oirschot en Sint-Oedenrode. Eindhoven maakte deel uit van het hertogdom Brabant. Dit was vanaf het begin van de elfde eeuw vanuit het graafschap Leuven ontstaan door veroveringen, huwelijken en belening van een groot aantal gebieden.

Uit de begintijd van Eindhoven is weinig bekend. Dit komt onder meer door plunderingen van legers en grote stadsbranden in de vijftiende en zestiende eeuw. Vooral de stadsbrand van 1553 richtte zware schade aan.

Het stadswapen van Eindhoven toont een schild met links een 'klimmende', dat wil zeggen, rechtopstaande, rode leeuw en rechts drie zilverkleurige horens. Boven het geheel is een kroon geplaatst. De leeuw is ontleend aan het wapen van de hertog van Brabant. De horens verwijzen naar de heer van de stad in de dertiende eeuw, Willem van Horne.