De Nederlanders, en dus ook de Brabanders, waren vanaf de tweede helft van de negentiende eeuw tot de jaren zestig van de vorige eeuw ingedeeld in afgesloten protestantse, katholieke, liberale en socialistische groepen. Ze leefden niet met elkaar, maar naast elkaar, in aparte 'zuilen' die gebruik maakten van eigen organisaties en diensten op allerlei gebied: onderwijs, omroepen, kranten, verenigingen etc. De liberale zuil bestond eigenlijk meer tegen wil en dank. De liberalen waren namelijk tegen de verzuiling. Zo wilde de liberale AVRO de enige omroep zijn voor iedereen, los van geloof of politieke overtuiging. Noord-Brabant was, met uitzondering van het Land van Heusden en Altena, echter overwegend rooms-katholiek. Katholieke verzuilde organisaties en een overwicht van de katholieke politiek waren jarenlang kenmerkend voor de gang van zaken in de katholieke streken van Brabant.
