Geen rustig bezit, dat jubileumfeest, want het coronavirus dreigt doorlopend roet in het eten te gooien. Toch maakt hij even tijd om aan de eettafel terug te blikken op het afscheid van Boskoop als zelfstandige gemeente.
Wat Rijsdijk betreft was het verlies van de zelfstandigheid op 1 januari 2014 niet het einde van het dorp, maar een nieuw begin, een keerpunt. ,,Zeker. Om te beginnen ben ik niet het type dat gaat zitten mokken in een hoekje. Ik zag kansen voor Boskoop”.
En die kansen verwoordde hij in een artikel in Eindnoot, de speciale uitgave van de Historische Vereniging Boskoop (HVB) in december 2013 die huis aan huis werd bezorgd. Met steun van de gemeente.
Onder de kop ‘De toekomst van Boskoop begon in 2014’, schreef Rijsdijk in Eindnoot een artikel waarin hij, zogenaamd in 2037, terugblikt op de 25 voorbije jaren.
Het is nu 2022. We zijn acht jaar verder. Ongeveer een derde van die 25 jaar. Zijn we goed onderweg?
,,Voorspellen is moeilijk, vooral als het de toekomst betreft. Op sommige punten zijn we goed bezig, op andere moeten we nog gas geven. In 2013 voorspelde ik dat burgerkracht en zelfredzaamheid Boskoop en de Boskopers vooruit zou helpen. Op dat punt heb ik zeker gelijk gekregen. Al die verenigingen, al die vrijwilligers, al die initiatieven om er wat van te maken. Er schuilt een enorme kracht in Boskoop, dat is uniek. Ze gaan niet zitten wachten op het gemeentebestuur of een andere overheid, ze gaan zelf aan de slag. Dat zie ik nu ook weer met de viering van 800 jaar Boskoop. Wij hebben als stichting weliswaar het initiatief genomen, maar daarna kwam het los”.
Dat brengt hem op een tweede ijkpunt: de verduurzaming van de boomkwekerij. ,,Je ziet dat Boskoop op het punt van energietransitie en klimaatacceptatie slagen maakt. Je ziet overal initiatieven en samenwerkingsverbanden die hiermee bezig zijn. Door het gebruik van milieuvriendelijke brandstoffen voor het transport bijvoorbeeld. Boskoopse bedrijven hebben ook gezien dat de verduurzaming en vergroening van ons land nieuwe markten brengt. Dat doen zij heel slim”.
Vooruitgang ziet hij ook bij de innovatie in de sector. ,,Veel meer dan voorheen hebben de bedrijven de handen ineen geslagen en komen ze tot mooie vormen van innovatie. Neem het Boskoops bedrijf dat zich gespecialiseerd heeft in verticale tuinen. Die hebben projecten overal in de wereld. Ongekend. De schaalvergroting bij bedrijven begint ook goede resultaten af te werpen. Je ziet grote, sterke, innovatieve bedrijven met internationale betekenis. Het klopt dat Boskoop een wereldspeler in de sierteelt is geworden, maar dat is op de oude schaal niet vol te houden. Als je het wilt volhouden móét je de handen ineen slaan. Niet alleen bij de verdere ontwikkeling van nieuwe en vernieuwde planten en bomen, maar ook op het terrein van infrastructuur en watermanagement. Twee voorbeelden. Boskoop heeft veel sloten die bovengemiddeld moeten worden uitgebaggerd. Bagger die in verband met vervuiling door de grondstructuur (bosveen) vaak naar elders moet worden afgevoerd. Tegen hoge kosten. Baggerspecie, zo vonden wij uit, kan worden omgezet in materiaal dat is te gebruiken als fundering van onze wegen. We vonden ook een oplossing voor de calamiteiten met water. Het ene jaar te veel water, het andere jaar te weinig. We bedachten de ‘Regenton van Boskoop’. Twee veelbelovende ontwikkelingen die ergens zijn blijven hangen. Beetje gas geven, zou ik willen zeggen”.
,,Boskoop heeft de Greenport status. Op lokaal niveau wordt voortreffelijk werk verricht. Greenport Nederland echter heeft een vliegende start gehad, maar de ambitie lijkt een beetje weggezakt. Greenport Nederland was een intensieve samenwerking tussen overheden en bedrijfsleven, met een spannende investeringsagenda. Ik merk dat die partijen een beetje uit elkaar zijn geraakt. Dat is jammer want de status van Greenport is voor Boskoop en Nederland echt heel belangrijk en heel waardevol. Het betekent prioriteit bij overheden omdat je behoort tot de Economische Topstructuur van Nederland.”
Extra energie mag er ook in de ontwikkeling van de gedeeltes van Boskoop waar tuinbouwgebied braak ligt. ,,Je moet de functionele toekomst van Boskoop breder zien dan de sierteelt alleen. Wonen Plus is een goed alternatief. Er staat bijvoorbeeld veel onrendabel areaal te verpieteren. Er zijn initiatieven om dat aan te pakken, maar het zou helpen als die initiatieven worden ondersteund met (nationaal) geld. ‘Boskoopse Tuinen’ vind ik een prachtig voorbeeld. Het versterkt de functies wonen, verblijven en recreëren en het verbindt mensen met tuinen en groen.’’
U voorspelde dat Boskoop in 2037 wordt gekozen als Groene Parel van de Randstad. En dat Boskoop de Nederlandse inzending wordt in een internationale competitie voor de verkiezing van de beste plek op aarde om te leven. Gaan we dat redden?
,,Die kans is er nog volop. Je ziet Den Haag en Rotterdam steeds verder verstedelijken, steeds meer de hoogte in gaan. Noodgedwongen. Ze hebben geen ruimte meer. Hollands wonen is er daar niet bij. Op een half uurtje van die steden ligt Boskoop, middenin het Groene Hart. Hollands wonen kan hier uitstekend worden geaccommodeerd. Wonen op een plek van rust en ruimte, en werken in de ambiance van een wereldstad, de Randstad. Als deel van de groenste stad van Nederland vormt Boskoop de groene etalage van alles wat we nodig hebben voor een gezond en energiek leven. Het Groene hart is uniek en Boskoop is de toegang tot het Groene Hart.”
Nog een voorspelling die u deed: het tuinbouwonderwijs komt terug naar Boskoop.
,,Tsja, daarvan is nog weinig sprake. Lichtpuntjes zijn de toenemende belangstelling voor groen onderwijs op middelbare scholen in de regio en een financieel initiatief van de sector zelf dat is gericht op intensivering van tuinbouwonderwijs. Boskoop is een voedingsbodem voor talrijke innovaties. Ik vertrouw er op dat versterking van product- en teeltinnovatie zal worden gevolgd door het onderwijs.”
En wat vinden we eigenlijk van Alphen aan den Rijn, de gemeente waarvan wij sinds 1 januari 2014 deel uitmaken? Is de rouwverwerking van het verlies van zelfstandigheid voorbij?
,,Die is wel voorbij. Ik denk dat we inzien dat een gemeente met een schaal als Alphen meer slagkracht heeft om grote (financiële) doelstellingen te realiseren en voor betere dienstverlening zorgt. En natuurlijk is er altijd wel iets dat beter kan. De staat van onderhoud van de buitenruimte, de enorme verkeersdrukte op de Zijde, de Hefbrug. Maar vergeet niet, Boskoop kent een rijke eeuwenoude geschiedenis. Ligt in de groenblauwe oase van bijzonder waardevolle cultuurhistorische landschappen, is geknipt voor Hollands Wonen. Heeft in de wereld van de sierteelt een unieke internationale positie. In Boskoop is het leven in balans is door de gemeenschappelijkheid van een dorpse samenleving. Dat is en blijft best bijzonder”.
Eindnoot 2013
In december 2013 verschijnt Eindnoot, een speciale uitgave van de Historische Vereniging Boskoop. Het wordt uitgegeven ter gelegenheid van één van de meest ingrijpende verandering in het bestaan van Boskoop: per 1 januari 2014 bestaat Boskoop niet meer als zelfstandige gemeente. Het is opgegaan in de gemeente Alphen aan den Rijn. Coos Rijsdijk, Boskoopse laatste burgemeester, schrijft een artikel met de kop 'De toekomst van Boskoop begon in 2014'. Daarin kijkt hij, zogenaamd in het jaar 2037, terug op de ontwikkeling van Boskoop na het verlies van de zelfstandigheid.
