Muziek is niet meer weg te denken uit onze samenleving. Zelf musiceren bevordert de creatieve ontwikkeling, kweekt saamhorigheid en biedt in veel gevallen een nuttige vrijetijdsbesteding. Ook in Heino neemt muziekbeoefening een belangrijke plaats in. Het dorp heeft een rijke geschiedenis van koren en orkesten.
Voor wie is opgegroeid in de 21ste eeuw is het moeilijk voor te stellen dat er in Heino een tijd is geweest zonder muziekverenigingen. Omstreeks 1900 waren die meestal alleen te vinden in de grotere steden. Vóór die tijd waren er ongetwijfeld al musicerende Heinoërs, maar voor zover bekend deden ze dat niet in verenigingsverband. Pas in 1919 werd Advendo opgericht, een gemengde zangvereniging, waarbij de kerkelijke richting van de leden geen rol speelde. 3 jaar later zag de Christelijke Gemengde Zangvereniging Looft den Heer het levenslicht. Deze vereniging viert in 2012 haar negentigjarig jubileum.
Op initiatief van pastoor Hendriks te Lierderholthuis werd in 1922 besloten tot oprichting van een fanfarekorps. In vrijwel geen enkel ander Sallands dorp bestond in die tijd zoiets. Het korps kreeg de naam Muziekvereniging Salland en bestond uit twaalf leden. De vereniging had de beschikking over een aantal koperen instrumenten, waarvoor het geld door de pastoor met een collecte was bijeengebracht. Als dirigent werd Bernardus Elsbeek uit Wijhe aangetrokken. De repetities vonden op zondagavond plaats in de Sint Nicolaasschool. Dat was behelpen. De schoolbanken waren te klein voor de muzikanten, maar door ze om te draaien konden ze er toch op zitten. 2 jaar later werd Herman Hemels dirigent, die de vereniging zowel in goede als in slechte tijden bijeenhield tot zijn overlijden in 1979. Hij was het muzikale brein van Lierderholthuis. De ene dag gaf hij kinderen muziekonderwijs, de andere dag zat hij bij het Zusterkoor in Zwolle en dan weer bespeelde hij het orgel in diverse kerken in de regio. Voor zijn muzikale verdiensten ontving hij de gouden speld van de Katholieke Federatie van Muziekbonden. Men noemde hem in Salland wel de wandelende notenbalk en sommigen beweerden dat de uitdrukking "hemelse muziek" hem op het lijf was geschreven.
In de beginperiode nam Salland deel aan concoursen. Erg succesvol was dit over het algemeen niet, maar dat vonden de muzikanten niet zo erg: de gezelligheid stond voorop. Later richtte het fanfarekorps zich meer op het spelen bij bijeenkomsten van de parochie, school- en volksfeesten, carnavalsoptochten, bruiloften en andere feestelijkheden. Ook ging het korps eens in de 3 à 4 jaar voor de muzikale ondersteuning mee naar Kevelaar met de bedevaartgangers uit de regio. Momenteel geeft Salland, naast haar andere activiteiten, in het voorjaar een uitvoering en treedt het in de zomer naar buiten met een koffieconcert. De muziekvereniging uit Lierderholthuis sluit het jaar af met een kerstconcert.
Het duurde nog tot 3 juni 1927 voordat ook in Heino een muziekvereniging werd opgericht. Harmonieorkest Ons Genoegen begon met vijftig leden en had de beschikking over zowel nieuwe als tweedehands instrumenten. Ons Genoegen was tijdens concoursen vaak succesvol. Onder leiding van de dirigenten Kortkamp en Oling promoveerde het korps in de jaren vijftig achtereenvolgens naar de tweede en eerste afdeling voor harmonieorkesten. In 1967 raakte de vereniging, door daling van het aantal leden, in financiële problemen. Deze werden opgelost door het korps om te vormen tot een fanfare. Een jaar later was het ledenaantal gegroeid. Een actiecomité zorgde voor uniformen en enkele nieuwe instrumenten. In 2009 besloot het bestuur niet langer marcherend of lopend op straat te verschijnen. Met name de jongere leden wilden zich meer toeleggen op andere optredens, zoals miniconcerten, de begeleiding van koren en de muzikale ondersteuning van kerkdiensten. De huidige vereniging bestaat uit een fanfare, een drumband, een leerlingen/jeugdorkest en een blokfluitgroep. Een vast gegeven blijft het lenteconcert met elk jaar een ander thema.
In de jaren kort na de Tweede Wereldoorlog was er in Heino bijzonder veel belangstelling voor zangkoren. Tijdens deze bloeiperiode zag de R.K. Gemengde Zangvereniging Inter Nos het levenslicht (1946). Deze vereniging ging in 1965 op in het Heino's Gemengd Koor, samen met de leden van het zieltogende Advendo. Dit koor werd jaren geleden opgeheven. Ook het gemengd koor Con Amore in Lierderholthuis werd kort na de oorlog opgericht met als dirigent Herman Hemels. Het koor bouwde een goede naam op. Door het vertrek van leden werd Con Amore na zeven jaar opgeheven. Een aantal leden ging verder als dameskoor, maar eind vijftiger jaren moest ook deze vereniging door gebrek aan leden stoppen. De katholieke kerk in Heino had sinds de jaren dertig een herenkoor, dat in 1970 werd samengevoegd met het dameskoor. De leden gingen ‒ tot op de dag van vandaag ‒ verder onder de naam RK Gemengd Koor.
In de jaren zestig ontstond een heel andere tijdgeest, waardoor ook de jeugdcultuur ingrijpend veranderde. Veel Heinose jongeren gingen op muzikaal gebied voortaan hun eigen weg. Ze richtten eigen bandjes en koren op: sommige daarvan waren blijvend, andere niet. Daarnaast koos de jeugd voor passieve vormen van muziekbeleving, bijvoorbeeld door het bezoeken van disco's en popconcerten. Toch heeft Heino ook tegenwoordig nog een ruim aanbod van orkesten en koren, met leden van alle leeftijden.