Losserbrugge was niet alleen de naam van een brug over de Dinkel, maar ook de benaming van een neutrale plaats waar autoriteiten van beide kanten van de Duitse grens onderhandelingen voerden en geschillen regelden, zowel op kerkelijk als op wereldlijk terrein. Op de huidige Nederlands-Duitse grens viel de scheiding tussen het rechtsambt Oldenzaal samen met die tussen het drostambt Twente en het bisdom Utrecht. In het Oorkondenboek van Overijssel komt een acte voor van 2 januari 1334 waarin voor het eerst vermeld wordt dat er een vete is bijgelegd aan de Dincle (Dinkel) Het ging om een vredesverdrag tussen Herman Rutenkampe en de stad Oldenzaal.
Deventer bezoek
In de Cameraarsrekeningen (stadsrekeningen) van Deventer komt
in het tijdvak 1337 tot 1367 de naam Losserbrugge en ook
Losservoirde (doorwaadbare plaats) herhaaldelijk voor. Zo lezen we
dat burgers van Deventer met de bisschop van Utrecht te paard naar
een zitdag in Losserbrugge reden. Hun onkosten worden vergoed. En
een andere keer dat burgers van Deventer met hun gezellen naar
Losserbrugge reden omdat daar een bijeenkomst van
vertegenwoordigers van kloosters plaats vond. Of dat de raadsheren
van de bisschop van Utrecht door burgers van Deventer begeleid
werden om in Losser een geschil met de Heer van Solms te
beslechten.
Onderhandelingstafel
De naam Losserbrugge of Losservoirde heeft in deze notities
niet alleen de betekenis van een brug over de Dinkel, maar is de
aanduiding voor een plek of gebouw, te bereiken via een brug of
doorwaadbare plek in de Dinkel en precies gelegen op de grens. Op
deze neutrale plaats, die een ingang had aan beide kanten van de
grens, konden autoriteiten plaatsnemen aan een tafel, die precies
op de grens stond en daar dan onderhandelen over vrede en
geschillen tussen partijen regelen. Men bleef als het ware op zijn
eigen grondgebied.
Grensstenen
Na 1500 was de glorietijd van de diplomatieke ontmoetingen
hier voorbij en restte alleen nog een doorwaadbare plaats in
de Dinkel. Onderhandeld werd toen te Oldenzaal en nog later in
Deventer of Zwolle. Of de brug in het ongerede raakte of door
rondtrekkende benden werd verwoest, is niet bekend. Bijzonder is
wel dat bij het grenstraktaat van Frenswegen van 1548 over de grens
tussen Bentheim en Overijssel deze plek nog wel zo belangrijk was
dat tussen Vennebrugge (een gelijksoortige plek) en Losserbrugge,
precies honderd grensstenen werden geplaatst.
Exacte ligging
Veldnamenonderzoek op basis van de eerste kadasterkaarten van
rond 1830 bracht de nadere gegevens over de ontmoetingsplaats aan
het licht. De Losserbrugge lag waarschijnlijk even voorbij
grenssteen nr. 6 op het historische erve Verbecke, dat in de 14de
eeuw al genoemd wordt (nu café-restaurant Hof Aarnink). De
situatie in Losserbrugge vertoont sterke overeenkomst met
Vennebrugge bij Coevorden. Op beide plaatsen bevond zich rond 1830
een schuur of "schop" exact op de grens, waaromheen meerdere
officiële hulpstenen in een vierkant zijn geplaatst. Op het erve
Verbecke is de schuur in de loop van de 20ste eeuw verdwenen. Het
"bruggerecht"(het recht om tol te heffen) op de vonder behoorde tot
in de 20ste eeuw toe aan het naastbij gelegen erve Nijlant (nu Ter
Denge).
Partnerstad Widnoje
In 1983, toen de spanningen tussen Oost en West hoog opliepen,
besloot de gemeenteraad van Losser de toenmalige wereldleiders,
Andropov en Reagan, uit te nodigen om hier op neutraal terrein
besprekingen te voeren over de wereldvrede. De wereldleiders kwamen
niet, maar wel de ambassadeur van de USSR en daaruit ontstond het
contact met de Russische partnerstad Widnoje.