In 1723 wordt Wilhelmus Schortinghuis predikant in Weener. Hij ontwikkelt zich in bevindelijke richting en wordt een belangrijke uitdrager van het zware en sombere piëtisme. In 1740 schrijft Schortinghuis het boek Het innige Christendom, waarin hij stelt dat geloofserevaring belangrijker is dan bijbelkennis en dat de mens niet in staat is bij te dragen tot eigen heil. Hij vat dat samen in zijn vijf nieten: ik wil niet, ik kan niet, ik weet niet, ik heb niet en ik deuge niet.