Hollandse Meesters
In de 17e of Gouden Eeuw bloeiden in Nederland de handel, wetenschappen en kunsten als nooit tevoren. De reputatie van de Nederlandse schilders reikte tot ver in Europa. Velen van hen maakten reizen - liefst 'Italiëreizen' - en herontdekten de pracht van de klassieke oudheid. Vóór de Reformatie was de katholieke kerk de belangrijkste opdrachtgever van kunstenaars geweest, maar daarna namen in Holland rijke kooplieden die rol over. Ze versierden hun grachtenpanden en buitenhuizen graag met schilderijen van 'Hollandse meesters'. Tot de 'Hollandse School' behoorden onder andere Johannes Vermeer, Rembrandt van Rijn, Jan van Goyen, Jan Steen, Gerard Dou, Pieter de Hooch, Samuel van Hoogstraten, Michiel Jansz. van Mierveld en Frans van Mieris. Door de grote vraag naar stillevens, portretten, landschappen en allegorische voorstellingen konden ook minder getalenteerde schilders hun brood op deze grote markt verdienen. Naar schatting zijn er in de Gouden Eeuw meer dan vijf miljoen schilderijen gemaakt.
Johannes Vermeer
Over het leven van de Delftse meester Vermeer is eigenlijk maar weinig bekend. Er zijn slechts 34 werken met zekerheid aan hem toegeschreven. Daarom wordt verondersteld dat hij in opdracht werkte en een mecenas had die het grootste deel van zijn schilderijen kocht. Vermeer begon met het schilderen van bijbelse en mythologische taferelen, maar is vooral bekend geworden met interieurs waarop één of twee personen staan afgebeeld. Een wereldberoemd werk van hem is Het meisje met de Parel, dat hij schilderde in 1665 en waarnaar de film Girl with a pearl earring (2003) is genoemd. Vermeer heeft twee stadsgezichten geschilderd, waarvan Gezicht op Delft het bekendste is.
Gezicht op Delft
Het Gezicht op Delft is rond 1660 geschilderd en te zien in het Mauritshuis in Den Haag. Het werk wordt beschouwd als het bekendste en indrukwekkendste Nederlandse stadsgezicht uit de 17e eeuw en staat symbool voor de bloeitijd van de Hollandse schilderkunst in de Gouden Eeuw. Vermeer heeft de skyline van Delft vanuit het zuidoosten weergegeven op een ochtend in het late voorjaar of de vroege zomer. Door de beroemde Nederlandse wolkenlucht weer te geven, waardoor sommige delen van de stad zijn verlicht en andere delen in het donker staan, ontstaat er diepte in het schilderij waardoor de kijker als het ware in wordt gezogen.