Op 24 maart 1945, in het zicht van de bevrijding, onderging Goor de zwaarste beproeving uit de Tweede Wereldoorlog. Amerikaanse bommenwerpers wierpen 80 clusterbommen af boven het centrum van Goor. Hierbij lieten 70 burgers het leven.
Gelegenheidsdoel
Het bombardement was een casual target (gelegenheidsdoel) en werd uitgevoerd door de 397ste Bombardement Group van de Amerikaanse luchtmacht, met een basis in Engeland. De bommenwerpers hadden Duits afweergeschut in de buurt van Bochelt en Dingden op het oog, maar moesten door slecht zicht vanwege laaghangende bewolking terugkeren. Goor stond geregistreerd als alternatief gelegenheidsdoel voor de bommenlast vanwege de strategische ligging op een kruispunt van doorgaande wegen. Goor fungeerde bovendien als bevoorradingsbasis voor de Duitse troepen aan het front. Er was veel munitie opgeslagen; Goor lag in deze fase van de oorlog in het frontgebied en zou bij de oversteek van het Twentekanaal van groot belang zijn. Zodoende zetten de bommenwerpers met hun dodelijke last koers richting Goor.
Verschrikkelijke gevolgen
Het was stralend voorjaarsweer op die zaterdagmorgen vóór Palmzondag en veel mensen bevonden zich in de binnenstad om etenswaren in te slaan, voor zover er nog wat op de bon te krijgen was. Het was de hele morgen al erg druk in de lucht met overvliegende bommenwerpers, maar om 9.49 uur maakte het monotone geluid plaats voor een oorverdovend lawaai met alle verschrikkelijke gevolgen van dien. Alle panden in de Grotestraat tussen de Wijnkamp en de Spoorstraat werden vrijwel geheel verwoest. Van één vliegtuig dat naast de formatie vloog kwamen de bommen neer links en rechts van de Schoolstraat en brachten daar veel leed en schade aan. Tot overmaat van ramp vloog een paar minuten na het bombardement een bovengronds munitiedepot tussen Wijnkamp en Schoolstraat de lucht in, waarbij ook verscheidene doden en gewonden vielen.
Hulp en rouwverwerking
De hulpverlening onder leiding van de drie plaatselijke artsen werd met de beperkte middelen voortvarend ter hand genomen, waarbij zelfs met paard en wagen gewonden naar het ziekenhuis in Delden werden gebracht. In de tuin van dokter Lieneman werden de doden in eerste instantie neergelegd. De uitvaart vond plaats op woensdag 28 maart. Elk gezin dat één of meer doden had te betreuren kreeg 10 kaarten om de plechtigheid in de kerk bij te wonen. Sommige gezinnen waren drie leden ontvallen, terwijl er ook kinderen waren omgekomen die hier vanwege de Hongerwinter waren geëvacueerd uit het westen.
Gemengde bevrijdingsgevoelens
De Bevrijding in Goor kwam op zondagmiddag 8 april 1945, waarbij
geen schot gelost werd.
Het waren de leden van het Poolse Bataljon Strzelcow Podhalanskich
die bij café Bloemen aan de Diepenheimseweg werden opgewacht door
de plaatselijke afdeling van de Binnenlandse Strijdkrachten. Bij
kippenslachterij Moormann in de Grotestraat trof men nog enkele
Duitse soldaten aan die zich zonder verzet overgaven. Om 3 uur stak
dokter Lindeboom de vlag uit op de kerktoren van de Hervormde Kerk.
Men was heel blij met de komst van de bevrijders, maar het verdriet
en het gemis van de slachtoffers van het bombardement van
ruim 1 week ervóór drukte de vreugde in hoge mate en dat
verdriet wordt tot op de dag van vandaag nog bij menige nabestaande
gevoeld, zeker rond 24 maart.
