De "oude" gemeente Raalte, ontstaan in 1812, bestond uit de kernen Broekland, Heeten, Luttenberg, Mariënheem, Nieuw Heeten en Raalte-dorp. De huidige gemeente Raalte is gevormd per 1 januari 2001 en telt drie dorpen meer: Heino, Laag Zuthem en Lierderholthuis. Dat is het gevolg van een grootscheepse gemeentelijke herindeling in Nederland, waarbij in Overijssel het aantal gemeenten van 44 werd teruggebracht naar 25. Ook de voormalige gemeenten Raalte en Heino werden daarbij samengevoegd, ondanks felle protesten die vooral vanuit de kleinere fusiepartner Heino kwamen. Zo ontstond één gemeente met een oppervlakte van circa 17.000 ha en circa 37.000 inwoners.
Nieuw gemeentewapen
In het gemeentewapen van Raalte zijn de symbolen van de
vroegere gemeenten Raalte en Heino tot één wapen samengesmolten. De
korenaren zijn afkomstig uit het oude wapen van Raalte en de
klaverbladen uit het Heinose gemeentewapen. Het wapen wordt in het
Koninklijk Besluit van 6 mei 2002 als volgt omschreven: "In een
sabel een kruis van goud, in het eerste en vierde kwartier
vergezeld van een korenaar van goud en in het tweede en derde
kwartier vergezeld van een klaverblad van zilver. Het schild is
gedekt met een gouden kroon van drie bladeren en twee parels."
Burgemeester Bolhuis
De laatste burgemeester van de oude gemeente Raalte was Willem
Zuidwijk, die in 1971 Ambrosius Ganzeboom opvolgde. Ganzeboom had
maar liefst een ¼ eeuw Raalte bestuurd, maar Zuidwijk wist dat
nog te overtreffen en was maar liefst 27 jaar burgemeester. Ook de
wethouders bleven in de periode-Zuidwijk vele jaren deel uitmaken
van het college, zoals de CDA'ers Herman Klein Overmeen, Jan
Meijerink en Anton Jansen. Na de fusie met Heino was het met de
rust in het college van B en W gedaan. Het Raalter college
veranderde in een duiventil. Jos Houben was de eerste burgemeester
van de nieuwe gemeente Raalte (2001-2005). In september 2005
trad Alex Bolhuis aan als nieuwbenoemde burgemeester. Hij hield het
nog geen jaar vol. Dat had hij aan zichzelf te wijten, want de
gemeenteraad was verbolgen over het feit dat vanaf Bolhuis' pc
thuis, onder valse namen, reacties werden geplaatst bij
berichten over de plaatselijke politiek op nieuwssite Roalte.net.
Daarin werden raadsleden beledigd, maar ook werd in een reactie
gepleit voor de aankoop van een ambtswoning voor de nog altijd in
Epe wonende burgemeester. De affaire werd aan het licht gebracht
door Roalte.net-blogger Frank Jansen of Lorkeers en redactiechef
Boudewijn Warbroek van de Salland-editie van De Stentor. Bolhuis
erkende uiteindelijk dat de berichten vanaf zijn pc verstuurd
waren, maar door iemand anders in huize Bolhuis. Hij weigerde
echter een naam te noemen. Op de avond van Stöppelhaene-donderdag,
24 augustus 2006, nam de gemeenteraad unaniem een motie van
wantrouwen tegen hem aan. Uiteindelijk werd Bolhuis in april 2007
"eervol" ontslagen door de minister. Bij de gemeente Raalte eiste
hij nog wel een afkoopsom, hoewel hij tot zijn pensionering in 2016
van de gemeente Apeldoorn waar hij wethouder was € 70.000,‒
wachtgeld per jaar ontving. De rechter in Zutphen stelde hem in het
ongelijk. De Centrale Raad van Beroep in Utrecht bepaalde in april
2010 dat Bolhuis terecht ontslagen was.
Asbestaffaire
In mei 2008 werd Piet Zoon de zevende burgemeester van Raalte
sinds het afscheid van Zuidwijk (inclusief waarnemers). Ook onder
de wethouders in de nieuwe gemeente Raalte is het verloop groot.
Drie wethouders bijvoorbeeld werden elders burgemeester. Zeer
spraakmakend was ook het plotselinge afscheid van wethouder Ben
Haarman in september 2012. Hij had in 2006 zijn bedrijf met grond
en opstallen aan de Heesweg in Raalte verkocht aan de gemeente voor
uitbreiding van bedrijventerrein De Zegge. In het voorjaar van 2012
werd bij de sloop en sanering een stortgat met asbest gevonden op
zijn erf. De gemeente stelde hem in september van dat jaar
persoonlijk aansprakelijk voor de kosten van de extra sanering,
omdat Haarman van de asbestverontreiniging moest hebben geweten en
dat bij de verkoop niet had gemeld. Bewijsstukken waren twee
pvc-buizen tussen het afval, waarvan er één gemaakt was in 1989
toen Haarman zelf de baas was op het bedrijf. Omdat de wethouder
van onder meer milieuzaken zich tegen die
aansprakelijkheidsstelling wilde verdedigen, zag hij geen andere
mogelijkheid dan af te treden.
