Carnaval is van oorsprong een rooms-katholiek feest, dat gevierd wordt in de drie dagen voorafgaand aan Aswoensdag. Het feest duurt van zondag tot dinsdagavond, de Vastenavond. Hierna begint tot Pasen de 40-daagse vastentijd. Het woord carnaval komt uit het latijn: "carne vale". Carne betekent vlees en vale vaarwel. Vanouds was de vastentijd een tijd van ingetogenheid, boete doen, weinig eten en… beslist geen vlees. De 3 dagen ervóór waren daarom dagen van uitbundigheid, waarin juist nog wel vlees werd gegeten. Het was de laatste mogelijkheid zich te buiten te gaan.
"Vastelaventganck"
Het carnaval in Ootmarsum heeft een lange voorgeschiedenis. Het gaat terug op de tijd van de Ridders van de Duitse Orde. Deze nodigden op Vastenavond de hele burgerij van Ootmarsum uit op de Commanderie om te komen eten en drinken. En zo trok ieder jaar een vrolijke stoet van "vastenavondgangers" vanuit de stad naar "het Duitse Huis". Dit werd een gewoonte die bleef voortbestaan toen de Commanderie in 1635 in wereldlijke handen overging. Geestelijkheid en overheid hebben daarna tevergeefs strijd gevoerd tegen deze "paapse stoutigheden". In 1651 schreef de toenmalige drost, op aandrang van de gereformeerde classis van Deventer, een brief aan de heer van het Huis Ootmarsum, Johan Diederik van Heiden, waarin de drost opmerkte: "so wort sijn hooch ed. versocht dit grauwelijck en heidensch werck te weeren". Maar de tochten naar het Huis en het daarbij behorende feest gingen vrolijk door. De bevolking wenste geen afstand te doen van dit gewoonterecht. In april 1653 werd de "vastelaventganck" door Ridderschap en Steden verboden op straffe van 25 goudguldens. Op 29 december 1653 verklaarde de stad Ootmarsum officieel afstand te doen van "den gaanck en vastelaventwerck" in ruil voor een stuk grond en 100 zilveren dukaten, als afkoopsom te betalen door Johan Diederik van Heiden. Maar daar namen de jongelui van Ootmarsum geen genoegen mee. Hun "vastelavent", plezier dreigde afgeschaft te worden. Er volgde een stemming over de kwestie in de kerk door de hele Ootmarsumse bevolking. De uitslag stelde het stadsbestuur in het gelijk: dit betekende dus het einde van "de vastelaventganck".
Carnavalsvereniging De Othmarridders
In 1963 werd door een groep jongeren het initiatief genomen het
carnaval in Ootmarsum nieuw leven in te blazen. Elf jongemannen in
leeftijd variërend van 20 tot 24 jaar besloten een
carnavalsvereniging op te richten. De vereniging kreeg de naam "De
Othmarridders". Als logo werd gekozen voor de "Siepel" (ui), als
verwijzing naar de bijnaam van Ootmarsum: de "Siepelstad".
Het was de bedoeling om net als vroeger carnaval te vieren met de
hele bevolking, maar evenals vroeger kreeg men hierover problemen
met de geestelijkheid. Begin jaren zestig was het nog heel gewoon
dat de pastoor zich bemoeide met clubs en verenigingen in zijn
parochie. In een gesprek met de pastoor werd besloten een
adviescommissie van oudere mannen te vormen. Zij effenden de weg
voor een grootscheepse opzet van het carnaval in Ootmarsum. Vele
activiteiten werden in de daarop volgende jaren op touw gezet:
kinderoptocht, kindercarnaval, zittingsavonden en een
jongerenvereniging. Men probeerde jong en oud bij het carnaval te
betrekken. De scholen gingen enthousiast meedoen. Dit alles werd
geleid door verschillende commissies. Op deze manier werden vele
mensen actief betrokken bij het carnaval. De zittingsavonden waren
vanaf het begin een groot succes. Er is altijd gewerkt met
plaatselijk talent. De kinderoptocht groeide uit tot een
volwaardige carnavalsoptocht waaraan ook steeds meer straten
deelnemen, die dan gezamenlijk carnaval vieren. Dit gaf ook in de
nieuwe wijken veel saamhorigheid.
De Siepeljonkers
Sinds enkele jaren hebben de jongeren een eigen vereniging onder de vleugels van de Othmarridders: de Siepeljonkers. Met een eigen hoogheid en een eigen Raad van Elf organiseren zij carnaval voor de jongeren. Vooral hun wagenbouwcommissie, met de daarbij behorende kledingcommissie, is een zeer actieve en creatieve groep, die ieder jaar een prachtige praalwagen met technische hoogstandjes bouwt. Het carnaval is uitgegroeid tot een groot sociaal-cultureel gebeuren voor alle lagen van de bevolking. Eén van de prinsen heeft het in zijn lijfspreuk treffend verwoord: "Carnaval vieren smeedt een band, zo is het in Siepelland."
