Het Nieuwe Bouwen, ook wel het Functionalistisch Bouwen, is een verzamelnaam voor diverse moderne stijlen van bouwen (omstreeks 1915 tot 1960) die gericht zijn op de functionaliteit van het gebouw, zonder verdere versiering. In plaats van monumentale bouwvolumes en symbolen bouwde men het liefst met prefab onderdelen en nieuwe materialen. Men streefde naar een heldere indeling en vormgeving die aansloot bij de behoeften (en beurs) van de moderne mens.
Invloedrijke voorlopers waren H.P. Berlage en de Amerikaan Frank Lloyd Wright. Nederlandse architecten van het Nieuwe Bouwen zijn onder andere Robert van 't Hoff (Villa Henny, 1914-19, Huis ter Heide), Cornelis van Eesteren (Woonhuis van Zessen, 1923, Alblasserdam), J.J.P. Oud (Woningbouw Hoek van Holland,1924-27), Rietveld (Chauffeurswoning, 1927, Utrecht), Van Doesburg (Van Doesburghuis, 1930-31, Meudon, Frankrijk) en het architectenbureau Brinkman & Van der Vlught (Van Nellefabriek, 1927-30, Rotterdam).