Op de plek van muziekcentrum Vredenburg stond in 1577 het gehate kasteel Vredenburg. De Utrechters wilden het kasteel weg hebben en Trijn van Leemput ging het kasteel als eerste met een houweel te lijf. Wat was er mis met dit kasteel? Hoe heeft het zover kunnen komen?
Kasteel Vredenburg
In de zestiende eeuw waren de Lage Landen - waaronder het huidige Nederland - onderdeel van het grote, machtige Spaanse rijk. Filips II was de koning van dit rijk. Filips' vader, Karel V, had in 1529 opdracht gegeven de stad Utrecht te versterken met een kasteel dat de naam Vredenburg kreeg. Vanuit het kasteel moesten de Spaanse soldaten de Utrechters onder de duim houden. Wie weigerde samen te werken met de Spaanse overheerser werd opgesloten in het kasteel, dat dus eigenlijk een 'dwangburcht' was. Vredenburg was dus een door de Spanjaarden gebouwd kasteel, met Spaanse soldaten erin, waar Utrechtse burgers werden opgesloten...Het is niet moeilijk te begrijpen dat de Utrechters niet erg dol waren op kasteel Vredenburg.
Trijn en Jan van Leemput
Rond dezelfde tijd dat Kasteel Vredenburg werd gebouwd, werd Catrijn van Voorn geboren in de buurt van Vreeswijk. Ze trouwde met bierbrouwer Jan van Leemput. Trijn en Jan verhuisden naar een huis aan de Oudegracht (waar nu nummer 17 staat) in de stad Utrecht en kregen vier kinderen: Digna, Daniel, Adam en Catharina. Intussen maakte Jan carrière: hij werd hopman (leider) van één van de acht burgervendels van de stad. De burgervendels zorgden voor de bewaking van de stad.
Opstand tegen de Spanjaarden
In deze tijd waren steeds meer mensen het niet eens met de manier waarop de rooms-katholieke kerk omging met hun geloof. Deze mensen werden protestanten genoemd. De rooms-katholieke Spanjaarden onderdrukten deze nieuwe manier van geloven, daarom kwamen de protestanten in opstand. Eerst brak de Beeldenstorm uit en daarna de Tachtigjarige oorlog.
Kanonnen op scherp
Het waren onrustige tijden en kasteel Vredenburg werd versterkt met extra soldaten. De Spanjaarden richtten vanuit het kasteel hun kanonnen op de stad en haar inwoners, waarop de Utrechtse burgervendels kanonnen op kerktorens en hoge huizen plaatsten die zij op het kasteel richtten. Aan beide kanten bulderden de kanonnen! De Spanjaarden zaten in feite dus opgesloten in hun eigen kasteel. Toen hun salaris uitbleef en de brandstofvoorraad op was, waren de Spaanse soldaten het beu. Hun leider onderhandelde met de Utrechters en er werd besloten dat de Spanjaarden zouden vertrekken. Op 11 februari 1577 verlieten 150 soldaten met hun vrouwen, kinderen en bagage de stad via de Catharijnesingel.
Weg met Vredenburg!
Nadat de Spanjaarden waren vertrokken, wilden de Utrechters dat het kasteel werd afgebroken. Toen het stadsbestuur daartoe geen actie ondernam, namen de inwoners van Utrecht het heft in eigen hand! Op 2 mei 1577 bond Trijn van Leemput een blauw schort aan een ragebol als vlag en marcheerde ze met een groep vrouwen gewapend met houwelen naar het kasteel. Volgens de legende ging Trijn het kasteel als eerste met een houweel te lijf. Een woeste menigte volgde haar voorbeeld en begon het kasteel met hamers en bijlen te slopen. Van kasteel Vredenburg bleef niet meer over dan een paar brokstukken.