Het verdedigingswerk De Rode Haan is genoemd naar een herberg van die naam, die ooit in de buurt lag. Op deze plek is een sluis in de Slaperdijk gemaakt, waardoor het gebied ten noorden daarvan onder water gezet kon worden. Er lag al een aarden schans in het midden van de zeventiende eeuw, maar die had de Fransen niet kunnen tegenhouden. De Rode Haan moest de Emminkhuizerberg verdedigen, die niet onder water gezet kon worden. De Rode Haan werd aan het einde van de achttiende eeuw opnieuw aangepast: er kwamen toen ook plaatsen om kanonnen op te stellen. Vlak voor de Tweede Wereldoorlog is het werk nog versterkt met betonnen kazematten.