Holandia nie jest samotną wyspą - jest ściśle powiązana z otaczającymi krajami, które wspólnie tworzą Europę. Po II wojnie światowej przywódcy kilku zachodnioeuropejskich krajów doszli do wniosku, że przyszłość Europy musi opierać się na współdziałaniu, dzięki któremu uda się zapobiec wybuchowi kolejnej wojny. Wszystko zaczęło się od współpracy w dziedzinie surowców strategicznych. Około 1950 roku były to węgiel i stal. Węgiel kamienny był w tamtych czasach najważniejszym źródłem energii, a stal była wykorzystywana na wielką skalę do odbudowy infrastruktury Europy Zachodniej. W 1951 roku sześć europejskich krajów podpisało Traktat Paryski, powołując w ten sposób do życia Europejską Wspólnotę Węgla i Stali (EWWiS). Porozumienie to regulowało między innymi wolny handel tymi surowcami pomiędzy sześcioma krajami członkowskimi: Holandią, Belgią, Luksemburgiem, Francją, Niemcami i Włochami.
W 1957 roku założycielska szóstka podpisała traktaty rzymskie. Powołano tym samym do życia Europejską Wspólnotę Gospodarczą: unię celną sześciu krajów gwarantującą wolny handel wszelkimi towarami. Niezwłocznie sformułowano także wspólną politykę rolną, by zabezpieczyć dostawy żywności i powiększyć dochody rolników. Traktaty rzymskie regulowały również założenie EURATOM-u, trzeciej wspólnoty europejskiej, ukierunkowanej na badania energii atomowej i jej wykorzystania w celach pokojowych. Później te trzy wspólnoty połączone zostały w jedną, współcześnie nazywaną Unią Europejską.
Współpraca europejska była pod licznymi względami wielkim sukcesem. Wiele europejskich krajów chciało przyłączyć się do Wspólnoty. Jako pierwsze z nich przyjęto Wielką Brytanię, Danię i Irlandię (1973). Później, włączając do Wspólnoty Grecję (1981) oraz Hiszpanię i Portugalię (1986), poszerzono ją na południe Europy. W 1995 członkami zostały Austria, Finlandia i Szwecja - zwiększając tym samym liczbę państw do 15. Największe rozszerzenie miało miejsce w roku 2004 - do Unii Europejskiej dołączyło osiem krajów byłego bloku wschodniego oraz Malta i Cypr. W 2006 roku było zatem 25 państw członkowskich, a planowane już było kolejne poszerzenie.
Unia Europejska z coraz większą liczbą członków to unia wielu głosów, interesów i różnorodności kultur. Z tego powodu coraz trudniej znaleźć porozumienie w sprawie przyszłego kierunku i priorytetów współpracy europejskiej, co pokazuje odrzucenie przez Holandię projektu konstytucji europejskiej. Trudno wyobrazić sobie przyszłość Holandii bez Europy. Lwia część holenderskiego handlu odbywa się właśnie w obrębie kontynentu europejskiego - różne gospodarki są ze sobą połączone. Swobodny przepływ osób sprawia, że coraz częściej możemy poczuć się Europejczykami.
