Moskee Gulzan-E-Medina

Nieuwe Zwollenaren

Tijd van televisie en computers

Stamppot boerenkool

Nasi met kroepoek en satésaus, pizza, ijs, roti, of een broodje kebab. Kun je je voorstellen dat je deze gerechten nooit zou eten? In de tijd dat je opa en oma jong waren, kende bijna niemand in Overijssel deze buitenlandse gerechten. De mensen aten aardappels, groenten en soms vlees.

Nasi

Vroeger was Nederland de baas in Indonesië en Suriname. Toen de Indonesiërs en Surinamers in 1949 en 1975 zelfstandige landen werden, kwamen er veel mensen naar Nederland en ook Overijssel. Zij werden immigranten genoemd. De Indonesiërs en de Surinamers moesten erg wennen aan het Nederlandse eten. Daarom kookten ze vaak hun eigen gerechten. Langzaam namen de Nederlanders wat van deze gerechten, zoals nasi, over.

Pizza

Rond 1960 kwamen veel buitenlanders in Overijssel werken. Ze werden gastarbeiders genoemd. In Nederland was veel werk en er waren te weinig mensen om dat werk te doen. Daarom haalden fabrieken mannen uit Italië, Spanje en later uit Turkije en Marokko naar Nederland. De gastarbeiders zouden niet lang blijven, maar na een paar jaar lieten ze hun gezinnen overkomen. Ook deze mensen namen hun eigen gerechten, zoals pizza, ijs en couscous mee.

Niet alleen eten

Veel Turken en Marokkanen zijn islamitisch. Sommige Surinamers ook. Zij gaan naar de moskee. In 1988 werd de eerste moskee in Zwolle gebouwd. Deze moskee was voor de Surinaamse Islamieten bedoeld. De moskee, Gulzan-E-Medina, staat in het Veeralleekwartier aan de Wilhelminaweg. In Holtenbroek en aan het Assendorperplein kun je een Marokkaanse en Turkse moskee vinden. In 2011 is de bouw van een moskee aan de Luttekeweg gestart.

Samen leven

In 50 jaar tijd kreeg Overijssel veel nieuwe bewoners. Dat ging niet altijd goed. Soms maakten de jongens ruzie met de Spaanse en Italiaanse arbeiders om de meisjes. Maar tegelijkertijd hebben de Overijsselaars veel over de wereld geleerd van de immigranten. En misschien eet jij vanavond wel een bord nasi of een pizza.