De wijk Kanaleneiland was de eerste wijk in Utrecht die in zijn geheel ontworpen werd volgens de nieuwste inzichten op gebied van stedenbouw, openbare ruimte en woningbouw.
Onder supervisie van architect R. Fledderus werkten ontwerpteams van architecten en gemeentelijke diensten aan de uitwerking van het plan. Over elk detail werd nagedacht, van de indeling van de huizen tot de plek van lantaarnpalen.
De opzet van de wijk beoogde een nadrukkelijke scheiding tussen werken (langs het Merwedekanaal), wonen en recreëren (in de parken en langs het Amsterdam-Rijnkanaal). De auto kreeg letterlijk ruim baan door de aanleg van brede doorgaande wegen. Voor het eerst kwamen er ook vrijliggende fietspaden.
Langs de wegen en aan het kanaal kwam hoogbouw, daarachter lagen de noord-zuid gerichte woonbuurten in de luwte. In Kanaleneiland-Zuid werd voor het eerst systeembouw toegepast met het Intervam systeem. Hierbij werden van te voren gemaakte bouwdelen op de bouwplaats in elkaar gemonteerd. Vloeren, wanden en galerijplaten werden op voorraad in de fabriek gemaakt en ter plekke met kranen in elkaar gezet.
Vanwege de vele rozenperken kreeg de wijk de bijnaam 'het rozeneiland'.