In de vijftiende eeuw hadden de inwoners van het Oldambt vaak te maken met wateroverlast. De dorpen waren al verhuisd naar hoger gelegen plaatsen. De dijken waren niet erg sterk en het water van de Dollard rukte steeds verder op. Tot in 1507 de Dollard zijn grootste omvang bereikte. De Cosmas- en Damianusvloed van twee jaar later bracht de genadeslag. Stukken veen sloegen los en kustdorpen gingen verloren. Het ontstaan van de Dollard is omgeven met verhalen over stormvloeden die als een straf van God aan het Oldambt werden opgelegd. De profetieën van Jarfke zijn hier een voorbeeld van.